30 Niedziela Zwykła ( 29 X 2017 )
Dzisiaj Rocznica poświęcenia kościoła własnego – na Mszy świętej o godz. 10.00 uroczyste Te Deum dziękczynne. Po południu o godz. 15.30 Nabożeństwo Różańcowe, w czasie którego będziemy dziękować Bogu za wszystkich Ofiarodawców wspierających kościół. We wtorek zakończenie nabożeństw Różańcowych o godz. 17.00. Po Nabożeństwie Msza święta.
W środę Uroczystość Wszystkich Świętych – Msze święte przed południem jak w każdą niedzielę. Zgodnie z tradycją w kaplicy na cmentarzu o godz. 14.00 Msza Święta – po Mszy modlitwy za zmarłych połączone z procesją po cmentarzu. Wieczorem w kościele Msza święta o godz. 17.00. O godz. 19.00 na cmentarzu Różaniec za zmarłych prowadzony przez młodzież z Grupy Apostolskiej.
W związku z Uroczystością Wszystkich Świętych i Dniem Zadusznym można zyskać odpust: Wierni, którzy nawiedzą kościół lub kaplice we Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny mogą dostąpić odpustu zupełnego ( pod zwykłymi warunkami – komunia św. i modlitwa ….), który może być ofiarowany tylko za zmarłych. Tak samo wierni, którzy nawiedzą cmentarz od 1- 8 XI również mogą zyskać odpust.
W czwartek wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych ( Dzień Zaduszny ). W kościele będą Msze o godz. 6.30, 7.15 i 8.00. Między Mszami wypominki za zmarłych. Po Mszy świętej o godz. 8.00 procesja wokół kościoła – jako najstarszym cmentarzu, połączona z wypominkami za zmarłych. Po południu o 15.00 - w Godzinie Miłosierdzia Msza święta w kaplicy na cmentarzu – po Mszy również modlitwy za zmarłych.
W tym tygodniu I Piątek miesiąca. Po południu od 15.30 spowiedź, o 17.00 Msza Święta.
W sobotę od godz. 9.00 odwiedziny chorych.
W przyszłą niedzielę będą czytane „nowe” wypominki. Bardzo prosimy zwracać uwagę na wymienianych zmarłych, gdyby zaistniały jakieś pomyłki, zwłaszcza w nazwiskach prosimy o zgłaszanie. W najbliższym tygodniu codziennie przed Mszami świętymi modlimy się za zmarłych.
Spotkania grup parafialnych jak było ustalane. Dziś po Mszach świętych u młodzieży można nabyć szklane znicze. Ewentualny dochód jest dla młodzieży na wyjazdy rekolekcyjne.
Kościół Przenajświętszej Trójcy w Czernichowie
Istniejący obecnie Kościół w Czernichowie powstawał w ciągu kilku wieków. Najstarsza jego część pochodzi z XV w. Księga inwentarza z 1929 r. mówi że stoi on na gruncie skalistym, dookoła otoczony murem z kaplicami. Najstarsza część kościoła to obecne prezbiterium, ówczesna kaplica murowana, należąca do tynieckiego klasztoru Benedyktynów. Kościół ten spłonął podczas potopu szwedzkiego (1655r.), odbudowany, powiększony i konsekrowany w 1680 r. Konsekracji kościoła dokonał biskup Mikołaj Oborski, sufragan krakowski. Dalsza rozbudowa kościoła nastąpiła w latach 1788 – 1791. Jest to najbardziej okazała i najszersza część świątyni, idąca w kierunku zachodnim nawa główna na rzucie poziomym, niemal kwadratu przez istniejące filary tworząca trójnawową część kościoła. Ta część została od zachodniej strony zakończona barokowym portalem kamiennym, który początkowo zamykał obecną część środkową z wieku XVII. Od zewnątrz portalu tego nie widać, ponieważ w 1901 r. za proboszcza Edwarda Królikowskiego dobudowano obszerny przedsionek – to dzisiaj wejście główne kościoła. Również w roku 1901 od strony plebanii przedłużono zakrystię w stroną zachodnią i powstał skarbiec, który potem przekształcono na salkę, a obecnie jest to część nowej kotłowni. Posadzka w kościele pochodzi z roku 1900, a w zakrystii z 1901r.
Tablice na ścianach kościoła:
- Pamiątkowa konsekracji kościoła nad wejściem do zakrystii z 20 listopada1680 r.
- Epitafium ks. Wawrzyńca Kamerera budowniczego świątyni z roku 1687.
- Epitafium Eustachego Khittel, dziedzica czernichowskiego
- Epitafium ś.p. Teresy z Łukowskich Przedsławskiej w wejściu głównym kościoła.
- Epitafium ś.p. Honoraty Szeleżnikowej nauczycielki szkoły powszechnej.
Wyposażenie kościoła:
- Ołtarz główny, barokowy z II poł. XVII w. Bogato zdobiony z dwoma kolumnami. Na kapitelach kolumn dwa serafiny z drewna. Po obu strony kolumn statuy prawie naturalnej wielkości świętych polskich: Stanisława biskupa i męczennika i Wojciecha patrona Polski. W szczycie ołtarza owalny nieduży obraz św. Floriana, a pod nim płaskorzeźba Trójcy Przenajświętszej. Niszę wypełnia figura serca Pana Jezusa z roku 1901. Do 1901 głównym obrazem ołtarza była obecna jego zasuwa przedstawiająca Przenajświętszą Trójcę koronującą Najświętszą Marię Pannę. Przed ołtarzem mensa marmurowa, na której stoi tabernakulum w kształcie domku, wewnątrz wybite pozłacaną blachą z roku 1916.
- Ołtarz Matki Bożej (lewa strona kościoła) – pochodzi również z wieku XVII, bardzo podobnej budowy do ołtarza głównego chociaż mniej zdobiony. W ołtarzu są również dwie złocone kolumny z dwoma statuami św. Dominika i św. Katarzyny. Św. Dominik przedstawiony jest z księgą, co stanowi jego atrybut (w sztuce chrześcijańskiej przedmiot lub symbol, które czynią określonego świętego łatwiej rozpoznawalnym). Św. Katarzyna prawdopodobnie w ręku trzymała lilię, co jest jej atrybutem. Nad kapitelami kolumn również anioły. W zwieńczeniu ołtarza obraz Matki Bożej Niepokalanie Poczętej w srebrnej sukience. W głównej części ołtarza za szkłem w mosiężnych ramach malowany na desce ołtarz Matki Bożej z dzieciątkiem Jezus. Obraz należący do stylu określanego jako hodegetria, pochodzący prawdopodobnie z XVII w. (do roku 1885 w tych ramach znajdował się inny obraz Matki Bożej, obecnie jest u księży Sercanów w Krakowie –Płaszowie). Obraz posiada sukienkę wykonaną ze srebrnej blachy, którą w roku 1916 odnowiło Bractwo Różańcowe. Poniżej obrazu i po bokach ołtarza gablotki z wotami dziękczynnymi.
- Ołtarz św. Franciszka (prawa strona kościoła). Po południowej stronie świątyni znajduje się ołtarz podobny w konstrukcji i stylu do poprzednich, chociaż badania wykazały, że jest nieco nowszy. Obok kolumn zwieńczonych kapitelami z aniołami znajdują się statuy świętych Ojców Kościoła Ambrożego i Augustyna. Atrybutem św. Augustyna jest serce trzymane w ręku. Natomiast atrybutem św. Ambrożego może być plastry miodu a jego postać w stroju pontyfikalnym. W środku niszy ołtarzowej figura św. Franciszka z roku 1906. Ołtarz ma jeszcze dwa obrazy, które są jako zasuwy: św. Józefa i św. Mikołaja. Nad figurą św. Franciszka znajduje się niewielki obraz św. Tomasza (atrybut – włócznia).
- Ołtarz Pana Jezusa Ukrzyżowanego (lewa strona kościoła). W kronice zapisano „architektoniczna kompozycja drewniana, barokowa o wielkich proporcjach a stosunkowo mało udekorowana”. W przeciwieństwie do trzech pierwszych ołtarzy jest dość skromny. W centralnej części krzyż z korpusem Zbawiciela, wykonany z drewna. Krzyż został umieszczony w ołtarzu pod koniec XIX w. Po przeprowadzonych badaniach potwierdzono jego pochodzenie. Do kościoła czernichowskiego został przywieziony ze spalonego Kościoła Wszystkich Św. z Krakowa. Dalsze badania mogą potwierdzić, że cały ołtarz może pochodzić z tego kościoła. Również z kościoła Wszystkich Św. w Krakowie pochodzi marmurowy portal wejściowy do zakrystii. W zwieńczeniu ołtarza Gloria, która prawdopodobnie zastąpiła niemieszczący się w tym miejscu medalion ze św. Kazimierzem, który wisi przy wejściu głównym kościoła.
- Ołtarz św. Izydora i św. Barbary (prawa strona kościoła). Ołtarz ma charakter późno barokowy, datowany na początek XVIII w. W ołtarzu dwie pozłacane kolumny, między kolumnami dwie statuy: św. Jacka Odrowąża z charakterystycznym atrybutem – figura Matki Bożej z Dzieciątkiem. Drugą postacią jest św. Klara. Jej atrybutem jest krzyż przyciskany do piersi. W górnej części jest owalny obraz św. Antoniego z Dzieciątkiem. W polu środkowym ołtarza obecnie obraz św. Barbary – patronki górników i hutników. Drugim obrazem wymiennym jest ołtarz św. Izydora – patrona rolników. Obrazy św. Barbary i św. Antoniego są autorstwa Wojciecha Eljasza z roku 1865. Autorem obrazu św. Izydora był Michał Stachowicz – chociaż obecny prawdopodobnie jest jego kopią z 1960 r. Wszystkie obrazy wykonane w technice olejnej (Wojciech Eljasz - malarz krakowski zmarł w 1904 r.).
W środkowej części kościoła po lewej stronie widnieje barokowa ambona także z końca XVII w., drewniana, nad którą umieszczona jest gloria z pozłacanymi promieniami a na niej umieszczony symbol Ducha Św. - Gołębica.
Chrzcielnica – czarna marmurowa, barokowa w kształcie czary kielichowej nakryta drewnianą kopuł, rzeźbioną i pozłacaną. Wewnątrz miedziany cynkowy kociołek na wodę.
Z cennych rzeczy w naszym kościele jest jeszcze obraz Chrzest Pana Jezusa XVII - XVIII wieczny, nieznanego autora.
Na ścianie obok ambony widnieje także odnowiony w ostatnim okresie XIX-wieczny obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem.
Opracowanie to zostało przedstawione z racji Rocznicy Poświęcenia Kościoła
ks.Proboszcz